به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، نام مریم تقدسی دارد که از مسیحیان تا مسلمان از آن زن پاک و مقدس همیشه به نیکی و بزرگواری یاد می‌کنند. نامی که در کنار سایر زنان مؤمنه و عفیفه می‌درخشد. مریم مادر حضرت عیسی(ع) آن نبی اولوالعزمی است که از زمان تولد تا غیبت و رفتن به سوی آسمان‌ها، دارای مقامی بلندمرتبه و جایگاهی رفیع است. حضرت مریم همان زنی است که خداوند متعال را با عشقی بی‌نهایت عبادت می‌کرد و در جامعه عشق خود را به هیچ هوسی آلوده نساخت. با این وجود خداوند متعال در برابر آن قلب مریم که هیچ موجودی جز خداوند متعال را لایق و شایسته عشق نمی‌دانست با موهبتی بزرگ یعنی فرزندی به نام عیسی(ع) بخشید که در قرآن کریم جایگاه این زن به قدری مهم است که عبارت عیسی بن مریم تأکیدی بر نقش این مادر فرزانه است.
آنانی که مسلمانان را به زن ستیزی متهم می‌کنند، اندکی تأمل‌شان درباره جایگاه و نقش زنان در ادیان الهی می‌تواند به تغییر نظر آن‌ها منجر شود. چه نقش سترگی را زنان در پیش‌برد نقشه‌ها و اهداف خداوند متعال ایفا نموده‌اند. زنانی که پاکدامنی را به بالاترین درجه خود رساندند و با عبودیت، به مقام ربوبیت رسیدند.
«یک زن می‌تواند به حدی از کمال برسد که پیامبر الهی نیز به او غبطه بخورد و کرامات و مقامات او، پیامبر خدا (زکریا) را به تحیر وادارد. هیچ‌گاه زن بودن مانع از رسیدن به اوج قله معرفت نخواهد بود، همچنان که مرد بودن منجر به کمال نمی‌گردد؛ بلکه این مقام و منزلتی است که شایسته انسان است و بدون نظر به جنسیت؛ هرگز تفاوت در قوانین زیستی و ارزش زن و مرد نیست؛ از منظر کتاب آسمانی همه در نزد خداوند یکسان و مساوی هستند.»
متنی که خواندید به قلم حجت الاسلام والمسلمین سید محی الدین حسینی، نویسنده کتاب و مدیر مؤسسه بین المللی حضرت زینب (سلام الله علیها) بود که به این شکل به بیان جایگاه رفیع حضرت مریم پرداخته است. نویسنده این کتاب تلاش کرده تا با سیری منطقی از موضوع کلان انسان آرام آرام به آن هدف کتاب که بررسی شخصیت والای حضرت مریم (س) است برسد. او در این مسیر پس از بیان نکاتی پیرامون انسان به بررسی مسائل جزئی‌تر مثل جنسیت، تفاوت‌های زن و مرد، زن در قرآن و اسلام و در نهایت شخصیت مریم (س) در قرآن را واکاوی می‌کند.
مؤسسه بین المللی حضرت زینب (س) همانطور که از عنوان پیداست با ورود به این موضوع قصد دارد جایگاه زن در اسلام را آن طور که حقیقتاً هست، تبیین نماید و برخلاف شوهای تبلیغاتی و عملیات روانی دشمن، تلاش دارد با این عنوان کتاب جایگاه حقیقی زن را به مخاطبان خود معرفی نماید.
نویسنده در این کتاب در پنج فصل از "انسان شناسی" شروع می‌کند و با بیان اهمیت این موضوع، موضع و دیدگاه قرآن را درباره حقیقت روح و جسم انسان تبیین می‌نماید. فصل دوم کتاب به طرح موضوع "جنسیت در قرآن" می‌پردازد. محی الدین حسینی تلاش کرده است تا ابتدا با اثبات برتری قرآن به عنوان کتابی کامل و جامع، ملاک‌های برتری موجودات در قرآن و سپس نقش جنسیت در رسیدن به کمالات، صفات نیکوی انسانی و تأثیر آن را در الگو بودن مطرح و بررسی کند.
سومین فصل؛ تفاوت‌های زن و مرد در قرآن کریم که یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که در محافل مختلف جهان مورد بررسی قرار دارد. او ابتدا با بیان اهمیت این مبحث به بررسی ریشه پیدایش تفکر فمینیستی می‌پردازد و سه دیدگاه متفاوت را در این باره مورد بررسی قرار می‌دهد. نویسنده این کتاب در پایان این فصل چهار تفاوت اساسی زن و مرد را در خودنمایی و تبرج، آرامش بخشی، امیال جنسی و قدرت بدنی تبیین می‌کند.
فصل چهارم نگاه قرآن و اسلام به زن را دنبال می‌کند. محبت یکسان خداوند متعال به زن و مرد، روحانیت زن، گل واژه آفرینش بودن، جلوه جمال حق، مقامات زن، کشف و شهود عارفانه، سرمشق و الگو قرار گرفتن زن و در نهایت اسوه هدایت پذیری زن را مورد بحث قرار داده است. نویسنده کتاب در این فصل به طرز هنرمندانه‌ای با بیان دو جمله از امام حسین (ع) و پیامبر گرامی اسلام (ص) میزان اهمیت و علاقه‌ای که این بزرگان دین نسبت به همسرانشان داشتند را بیان می‌کند.
پنجمین و آخرین فصل از این کتاب با عنوان "مریم در قرآن" به موضوع و تیتر اصلی این کتاب یعنی شخصیت و جایگاه حضرت مریم (س) در قرآن کریم اشاره دارد. دکتر حسینی ابتدا به موضوع زن در تاریخ پرداخته و سپس با بیان ویژگی‌های الگوی زن در قرآن مقدمه خود در این فصل تکمیل می‌کند. نویسنده کتاب بعد از این مقدمه به بیان ویژگی‌های شخصیتی و عظمت جایگاه حضرت مریم (س) می‌پردازد.
خلاصه و مفید بودن کتاب، طراحی و صفحه آرایی قابل قبول آن از امتیازات کتاب به شمار می‌رود.
داوود فاضل، محسن صحرایی، امیرحسین عارف و محمد پژوهنده در این کتاب نقش آفرینی داشته‌اند و ویراستاری این کتاب را محمدامین موسوی برعهده داشته و موسسه بین المللی حضرت زینب (سلام الله علیها) در همکاری با مؤسسه خیریه فرهنگی مذهبی بیت الرضا (علیه السلام) در نگارش و طبع این اثر همکاری و مشارکت داشته‌اند.
انتهای پیام
